می‌گویند اگر مثل آلمان، به جای تخصیص عمومی برق به همه، بازار برق ایجاد کنیم دیگر برق قطع نخواهد شد. می گویند اگر مثل آلمان، به جای تخصیص عمومی برق به همه، بازار برق ایجاد کنیم دیگر برق قطع نخواهد شد. می گویند آلمانی‌ها چیزی دارند که اسمش را ‎بازار برق گذاشتند، آن‌جا قیمت انرژی لحظه‌ای و متناسب با عرضه و تقاضا بالا پایین شده و حداکثر برق به تولید و رفاه تبدیل می‌شود! اما نمی گویند آلمان صدرنشین مرگ و میر بر اثر گرما و سرما در اروپاست و دسترسی مردم به وسایل اولیه سرمایشی مثل کولر و پنکه بسیار محدود است و مردم آلمان شبیه زندگی صدسال قبل ایران را هم تجربه نمی‌کنند!

نمی‌گویند اگر بازار برق ایجاد کنیم ۹۸٪ بنگاه‌های اقتصادی کشور را که گروه خرد و متوسط تشکیل می‌دهد باید فدای اقلیت ۲٪ بنگاه بزرگ رانتی و بزرگ شده و به خاطر ناتوانی در رقابت با ابرسرمایه‌داران در خرید برق از بازار، باید تعطیل کرده و در خانه بنشینند. همان گونه که کریستین کولمان، مدیر شرکت بزرگ آلمانی Evonik Industries AG گفته است که اقتصاد آلمان در خطر «صنعت‌زدایی» است زیرا هزینه‌های بالای انرژی و فقدان هرگونه اقدام حمایتی دولت، کارخانه‌های جدید و مشاغل پردرآمد را به کشورهای دیگر فرستاده است.

نمی‌گویند بیش از ۲۲میلیون بانوی خانه‌دار و ۱۰میلیون کودک و ۱۰میلیون سالمندی که در منازل هستند باید به خاطر ناتوانی در تامین برق مورد نیاز از بازار برق، زندگی سختی را تحمل کنند و حتی خدای ناکرده از سرما و گرما مثل اروپای فقیر، جان خود را از دست دهند. چرا که قطع برق خانگی در حالی که بزرگترین مصرف‌کننده برق کشور، بخش صنعتی است، نادیده‌انگاری مادران و فرزندان و ایجاد زیان رفاه عمومی در ازای منافع گروه کمی از تولیدکنندگان است و فاقد هرگونه پیوست عدالت است.

طبق سالنامه آماری تامین اجتماعی ۹۸٪ بنگاه‌های اقتصادی کشور کمتر از ۵۰نفر نیروی کار داشته و ۶۱٪ کمتر از ۵نفر نیروی کار دارند. همچنین بنابر سرشماری مرکز ملی آمار بیش از ۲۲میلیون بانوی ایرانی شاغل به خانه‌داری بوده و با احتساب ۲۶میلیون خردسال و سالمند، ‏بیماران، معلولین، توان‌یابان و.. بیش از ۵۰میلیون نفر در منازل مستقر هستند. به عبارتی قطع برق خانگی به خاطر تامین برق شهرک‌های صنعتی یعنی برق بیش از ۵۰میلیون نفر در منازل و ۹۰٪ نیروی کار کشور شاغل در اصناف و کارگاه‌های خرد و متوسط به کمتر از ۱۰٪ نیروی کار کشور تخصیص یاید! ‏این یعنی ایجاد یک نارضایتی ملی و سلب رفاه کل کشور به خاطر منافع چند شرکت محدود فولادی و.. که از رانت گسترده نیز برخوردارند.

عجیب است دولت برای واردات خودروهای برقی بدون زیرساخت لازم و قیمت‌های نسبی بسیار بالا، مدعی است که به اندازه کافی در کشور برق وجود دارد و در صدد تاسیس چندهزار ایستگاه شارژ خودرو است اما برای آسایش عمومی مردم معتقد است برق نیست و باید قطع شود.

اگر بنای تحقق جهش تولید با مشارکت مردم را داریم، راه آن در تقویت بنیان خانواده و حمایت ویژه از مشاغل کوچک و خانگی مورد اشاره مقام معظم رهبری است نه اختصاص انحصاری منابع در دست گروه محدودی از تولیدکنندگان شهرک‌های صنعتی! باید در کنار جهش تولید برق، علاوه بر تامین برق صنایع، مانع نابرابری در دسترسی به انرژی از جمله برق برای مردم شد و زمینه را به همان میزان برای فعالیت‌های خانگی اعم از خانه‌داری، مشاغل خانگی و رفاه عمومی مردم نیز مهیا نمود.

آقایان! خلاصه اگر می‌خواهید کشور ایران را با کمترین دردسر با سیاست‌های اقتصادی زمینگیر کنید و مقاومت مردم را بشکنید، همین شیوه بسیار کارآمد با پیامدهای ضدرفاهی فراوان در آلمان را در بوق و کرنا کنید ولی حواس مردم به بهانه‌های شما برای گران‌سازی رسمی برق خانگی به خاطر تامین برق صنعتی هست.